Van de voorzitter - december 2021
Alle dingen die ik nu schrijf zijn in principe cliché. De onzekerheid overheerst weer. Iedere keer dat we de stip op de horizon in beeld hebben, vervaagt hij weer. Hoe daarmee om te gaan? Ik heb weer perspectief nodig, ook al is dat perspectief anders dan ik gewend was. Daar moet ik zelf mee aan de slag.
Dit is volgens mij ook essentieel voor onze leerlingen. Ik merk dagelijks wat een effect de situatie heeft op de leerlingen. Op de scholen en in de media wordt steeds gesproken over de achterstanden die de leerlingen hebben opgelopen door de lockdowns en de onzekere, steeds veranderende situatie. Cognitief en sociaal-emotioneel. Door de snelheid waarmee de plannen voor de NPO-gelden gemaakt moesten worden, is er in eerste instantie veel ingezet op de cognitieve achterstanden.
Inmiddels horen wij gelukkig ook dat er meer aandacht is voor de sociaal-emotionele problematiek bij leerlingen. De externe aanbieders van kunsteducatie op scholen kunnen de vraag nauwelijks aan. Het is denk ik belangrijk dat wij als kunstdocenten goed kijken wat het probleem is en wat we gaan inzetten. Ik zie vooral dat leerlingen delen van hun sociaal-emotionele ontwikkeling op een gemankeerde manier hebben doorgemaakt waardoor ze bepaalde vaardigheden die bij hun leeftijd horen, nog niet beheersen. Het gaat om werkhouding, concentratie, sociale interactie bij samenwerking etc.
Maar dus ook perspectief. Ze zijn onzeker over de wereld en hun toekomst. Zeker voor leerlingen in het voortgezet onderwijs die hier juist nu mee bezig moeten zijn. Ze hebben gedurende een aantal maanden niet of veel minder kunnen oefenen, onderzoeken, spelen, in vervoering raken etc. Dit is niet zomaar op te lossen met het inzetten van een aantal kunstactiviteiten. Dit vraagt een doordacht plan, gericht op heling en met een structurele aanpak.
We moeten ze weer vaak het artistiek-creatief proces laten doorlopen zodat ze onbevangen kunnen spelen, onderzoeken, fantaseren, creëren. Hierdoor ontwikkelen ze weer vertrouwen in zichzelf en kunnen ze de denk- en maak strategieën van de kunsten ontwikkelen. Volgens mij dé manier om de 'achterstanden' weg te werken en weer perspectief te ontwikkelen voor hun toekomst.
Anne Bos